Uwięziony w czasie | „Pierwszych piętnaście żywotów Harry'ego Augusta” Claire North

To właśnie umysł podróżuje przez czas, choć ciało się starzeje i umiera.

Chcielibyście żyć wiecznie? Być nieśmiertelnym? Móc przeżywać kolejne epoki i patrzeć na świat oraz zmiany, jakie w nim zachodzą z każdym rokiem. Mieć wystarczająco czasu, aby przeczytać wszystkie książki, które pragnęliście przeczytać do tej pory i poznać te, które będą cały czas powstawać. Dowiedzieć się tylu nowych rzeczy, niewyobrażalnej ich ilości nawet dla osoby, która ma możliwość przeżyć całe sto lat. Macie taką możliwość, możecie przeżyć setki lat! Ale stracicie wszystkich, których kochacie. Będziecie patrzeć jak każde pokolenie ustępuje nowemu. I tak w kółko. Do końca świata.

Czas to nie mądrość, mądrość to nie intelekt.

Harry August nie jest nieśmiertelny, ale może żyć wiecznie. Jednak jego życie ma pewne ograniczenia. Rodzi się w dokładnie tym samym miejscu i czasie, przeżywa życie na różne sposoby, przy czym obserwuje najważniejsze wydarzenia w historii, zdobywa kolejne doświadczenia, a potem umiera w wieku kilkudziesięciu lat na tę samą chorobę co zawsze. Poznajemy go w chwili, gdy jest na skraju swojego jedenastego życia, a przy jego łóżku staje mała dziewczynka, która oznajmia mu, że musi wysłać wiadomość w przeszłość, po to aby zapobiec katastrofie. Kim jest i o jaką katastrofę jej chodzi? Oczywiście nie dowiadujemy się tego od razu, nie można przecież mieć wszystkiego podanego na tacy. Najpierw jeszcze raz przejdziemy z Harrym poprzez jego poprzednie życia, aby potem móc ruszyć w przód - i zobaczyć, co jeszcze na niego czeka. A potem uratować przeszłość. I przyszłość.

Musiałam pokochać historię Harry'ego Augusta. Wszystkie opowieści o podróżach w czasie, pętlach czasowych po prostu pochłaniam w trybie przyspieszonym. Najbardziej lubię te drugie, gdzie człowiek jest zamknięty jak w kołowrotku i nie może tego przerwać. Jest wężem, który połyka własny ogon - Uroborosem. To dlatego kocham takie filmy jak Na skraju jutra, 12 małp, czy Dzień Świstaka i bardzo chcę przeczytać Jej wszystkie życia Kate Atkinson. Widzicie? Musiałam pokochać Harry'ego Augusta.

Kim tak naprawdę jesteś? Czy uważasz się za Boga, że chcesz zniszczyć świat, poszukując wiedzy?

Na początku bardzo wciągnęłam się w opowieść, ale jej odbiór nie należy do najłatwiejszych. Autorka ma dobry styl pisania, jednak nie jest on lekki - zawarła w nim tyle informacji z dziedziny fizyki, przedstawiła tyle różnych żyć i nie gubiąc się w tym wszystkim, że jestem pod ogromnym wrażeniem. To wszystko jeszcze bardziej daje ogromne pole do przemyśleń, od których zwykłego człowieka może niekiedy zaboleć głowa. Wyobrażacie sobie mieć 5 lat i umysł pamiętający kilkadziesiąt, a nawet setki lat wspomnień? To właśnie przeżywa główny bohater.

Sądzi pan, że pan umiera i jest po wszystkim? Świat się resetuje, trach! My, mali ludzie prowadzący nędzne życie, umieramy i znikamy, a to wszystko to tylko sen?

Nie da się dokładnie określić fabuły tej książki. Jest ona dosyć rozległa, ale nie ma w niej wartkiej akcji. Momentami zaciekawi tak bardzo, że człowiek nie chce odrywać się od lektury, po to, aby rozdział później zmusić do odłożenia jej na bok, bo zaczyna męczyć. Czytałam ją długo, to nie powieść na jeden wieczór. Nie wszystkim się spodoba, ponieważ jest bardzo specyficzna. Nie porwała mnie aż tak bardzo, jak bym tego chciała, a mój entuzjazm po bardzo dobrym wstępie musiał ochłonąć. Ale Harry August i jego historia po prostu mnie przyciąga, nic na to nie poradzę. 

Przedstawiłam kilka minusów tej pozycji, ale i tak zachęcam do zapoznania się z nią samodzielnie. Szczególnie te osoby, które tak jak ja, kochają motywy związane z podróżami w czasie czy nawet reinkarnacją. Natomiast, jeśli ktoś już ma za sobą podróż przez piętnaście żywotów, chętnie zapoznam się z opinią. ;)

Źródło okładki: Wydawnictwo Świat Książki